Wie vinden mij?
De praktijk laat zien dat het personen zijn die al rakende levenservaringen hebben opgedaan, die hun bewustzijn hebben gewekt. Die ervaren dat er wat aan de hand is met ze, dat er iets moet gebeuren, zonder dat helder wordt wat. Dan staan ze open om iemand mee te laten kijken. Dat is niet heel sterk gekoppeld aan leeftijd. Een enkeling vindt me met 25. Eerder ben je boven de 35 en waarschijnlijk boven de 40.
Uit eigen ervaring weet ik dat vraagstukken die in werksituaties naar voren komen, dat ook doen in privé-situaties. We zijn immers dezelfde mens, in welke omgeving we ons ook begeven. Omdat we in verschillende omgevingen anders worden aangesproken, hebben de dan aan het licht komende vraagstukken vaak wel een andere gedaante. Daarom onderscheid ik voor de herkenbaarheid vraagstukken bij professionals van die op persoonlijk vlak. In last heb ik de meest voorkomende vraagstukken waarvoor mijn steun werd gezocht op een rij gezet.
Vraagstukken op persoonlijk vlak
Om me heen zie ik steeds meer, vooral ‘jonge’ (25 tot 35) mensen, worstelen met de verwachtingen van anderen en zichzelf en het stellen van zinvolle grenzen daarin. Daaruit ontstaan stress gerelateerde problemen, zoals: terugkerende depressieve gevoelens; chronische vermoeidheid; slecht slapen; opgebrand zijn; angstaanvallen; het gevoel opgesloten te zitten zonder uitweg en een onvervuld leven te leiden. Deze interne druk belast ook de intieme relaties en ondergraaft zo individuele veiligheid en belemmert te worden gevoed vanuit het eigen steunsysteem (familie, vrienden, levenspartner). Zeer vaak blijven de onderliggende overtuigingen die de interne druk oproepen verborgen of worden door schaamte aktief geheim gehouden en dat verergert de problematiek.
Niet zelden eindigt een relatie omdat één van de partners niet in staat is uit niet passend (zelfdestructief en/of onvolwassen) gedrag te komen. De andere partner voelt zich onmachtig hierop een passend antwoord te vinden. Wanneer er kinderen zijn, kunnen die hiervan het slachtoffer worden, via toegenomen onveiligheid binnen het gezin. Daarvoor hebben noch de andere partner noch hun kind(eren) gekozen. Het overkomt hen, zonder dat ze weten hoe hiermee om te gaan. Hiervoor is geen éénduidige scholing beschikbaar. Dat is altijd maatwerk.
Vraagstukken van de professional
Aan professionals worden onder andere hoge eisen gesteld op het gebied van communicatieve vaardigheden, zelfstandig functioneren en samenwerken.
Professionals ontwikkelen zich ideaal gesproken in hun eigen werkomgeving. Via zelfreflectie en met behulp van opleiding, interne coaching, POP-gesprekken en beoordelingscycli. Vaak werkt dat onvoldoende, omdat de bedrijfscontext centraal staat en niet primair de persoonlijkheid van de betrokkene. De organisatie heeft een prestatiebelang en de steun bij ontwikkeling richt zich daarop. Die focus is te eng en daarom steekt die aanpak meestal onvoldoende diep voor de individuele problematiek, die aan het functioneren ten grondslag ligt. Bedrijfsculturen hebben net als maatschappelijke culturen allerlei blinde vlekken en tegenstrijdige opdrachten.
Onderliggende vraagstukken bij individuen worden daardoor niet herkend of onjuist geadresseerd. Dit vertaalt zich voor de betrokkene dan bijvoorbeeld in: blijvende ontevredenheid over de geleverde prestaties; gemiste carrièrekansen; concurreren met collega’s in plaats van samenwerken; terugkerende klachten van vermoeidheid; onzekerheid die onnodig veel stress oproept. Bij jonge professionals komen burn-out, depressie en faalangst steeds vaker voor. Zij ervaren een te hoge prestatiedruk; blijvende teleurstelling over o.a. salariëring en carrière; een zelfbeeld dat verder onder druk komt. Hebben daarnaast moeite met het aangeven van grenzen en herkenning en opkomen voor feitelijke behoeften. Dat vertaalt zich in gevoelens van inadequaat zijn, isolement, controleverlies en zinloosheid, met depressie op de loer.
Ik help professionals met dergelijke vraagstukken weer terug op weg, door verbinding te maken met onderliggende vraagstukken en die te helpen oplossen.
Oplossingsrichting
Persoonlijke en professionele vraagstukken kennen altijd een diepere grond. Vaak geldt bij mensen die deze vraagstukken ervaren dat zij hun behoeften niet (meer!) herkennen en daarmee ook niet meer vervullen. Hieronder zitten patronen die draaien om voorwaardelijkheid vanuit zelfafwijzing. Het onderzoeken van de ingangen naar onvoorwaardelijke zelfaanvaarding is dan essentieel. Dat werk is relatief eenvoudig als we leren werken met de eigen emoties. Die weer te gaan voelen en er naar te leren luisteren en handelen is het werk dat we dan te doen hebben.
Omdat ik zelf heb ervaren hoe bevrijdend dit werkt, ondersteun ik cliënten om onvoorwaardelijke zelfaanvaarding te leren ontdekken en ontwikkelen.