Dit essay gaat in op de aard en betekenis van en de omgang met onze emoties: ons primaire steunsysteem. Basisstof voor elk mens die meer wil begrijpen van behoeftenvervulling en zelfregulering.

3,00

Artikelnummer: 178 Categorie: Tags: , ,

Dit essay kan op zich worden gelezen en ik beveel aan het te lezen in combinatie met: ‘inzake de heling van zelfafwijzende patronen”. beide stukken ontstonden gedurende mijn werk met 4e jaars HBO bedrijfskundestudenten in het kader van coaching op hun persoonlijke ontwikkeling.

In al het werk dat ik met mensen doe gebruik ik keer op keer de stof die in dit stuk is beschreven. Het is het gereedschap dat ik meeneem op karwei: zonder kan ik niet werken. Dit is ook waar voor elk ander mens. Dit essay gaat over werken met universeel gereedschap. Ik gebruik het gereedschap ’emotie’ om anderen te leren werken met dat gereedschap, omdat het ook hun eigen gereedschap is, dat uit beeld raakte.

Als gereedschap in de kist blijft, onaangeroerd, dan is de vraag waarom we dat daar (zijn gaan) laten. We hebben dan iemand nodig die het gereedschap voor ons uit de kist haalt. Als we het gereedschap dan ter hand nemen, en we weten niet waarvoor en hoe het te gebruiken, zijn we letterlijk en figuurlijk onthand en richten waarschijnlijk schade aan ‘ons werkstuk’ aan. We hebben dan les nodig in gebruik van dat gereedschap. We hebben correctie op het gebruik nodig als we niet juist met het gereedschap omgaan. Zodat we onszelf of ons werkstuk niet beschadigen en een deugdelijk resultaat kunnen maken. Als we niet eens meer weten dat het in onze kist zit of het niet meer kunnen gebruiken, zijn we gehandicapt. We zijn dan lapmiddelen gaan gebruiken waarmee onze zelfzorg en afstemming op onze omgeving ineffectief en of inefficiënt verloopt. Zo ontstaat de schade. Aan onszelf, de mensen om ons heen en onze leefomgeving.

Onze emoties zijn gereedschappen in onze omgang met de realiteit, waar het de vervulling van onze behoeften betreft. Ontbreekt er wat aan het gebruik van ons gereedschap, dan zijn de gevolgen zichtbaar in de vorm van: ziekte (bijvoorbeeld: depressie, burn-out), overemotionaliteit (bijvoorbeeld: woedeuitbarstingen, geweld, paniekaanvallen, huilbuien) en zelfverwaarlozend gedrag (bijvoorbeeld: verslaving, anorexia, verdorsting, vervuiling). We hebben dan opnieuw te leren onze emoties te verstaan, de erbij behorende behoefte te begrijpen, die te doorvoelen en daarnaar onvoorwaardelijk te handelen. Zo leren we weer te werken met ons natuurlijke gereedschap.
Zo borgen we gezondheid in alle aspecten en in alle richtingen.

Zoals je nu hopelijk inziet: dit is een wel heel erg nuttig essay!