Alledaagse luchtigheid balanceert denken.

Het thema van de titel kwam langs via een fan van mijn blogs, met een vraag op het vlak van omgang met persoonlijke ontwikkeling. Dit artikel is verbreed nadat ik het schreef en me de breedte ervan realiseerde. Ik zie namelijk veel (vooral gedreven) mensen worstelen met de vraag hoe ze zich kunnen ontspannen en herbronnen na werk of een activiteit die veel van hun denkvermogen vraagt. Om hun creativiteit en productiviteit op niveau te kunnen houden. In deze tijd van thuiswerken vormen het thuis zijn, het ontbreken van inspirerende collega’s èn het werken met beeldschermen niet te onderschatten eenzijdige belastingen, die het vraagstuk van herbronning naar voren brengen. Dit artikel gaat nu in op het bewust zijn van de bijdrage van alledaagse luchtigheid, als balans voor denkbelasting.

 

“Hoi Jos, 

Met veel belangstelling lees ik jouw artikelen en blogs. Ik wil je graag het volgende voorleggen: 

Ik ben zeer gedreven in mijn persoonlijke ontwikkeling. Op mijn groeipad merk ik dat ik veel analyseer, nadenk en overdenk. Het voelt daardoor soms wat zwaar en op zo’n moment vraag ik me af of ik misschien aan het doorslaan ben.

Waar is dan de ‘luchtigheid’? Of.. welke plaats of rol heeft luchtigheid in mijn persoonlijke ontwikkeling? Hoe zie jij dit? Aangezien jij in jouw artikelen ook een zeer analytische benadering hanteert..

Groet,

“Een trouwe fan”

 

Beste trouwe fan,

Het doet me goed je enthousiasme voor mijn werk te lezen. Net zoals je gedrevenheid in je persoonlijke ontwikkeling me raakt. In alle eerlijkheid denk ik dat veel meer mensen hier latent behoefte aan hebben en maar weinigen maken er echt werk van zodat er niets wezenlijks bij hen in beweging komt. Ik wens je een goede reis met je ontwikkeling!!

Het klopt dat ik een analytische benadering hanteer. Ik acht die essentieel, aangezien ik geen andere sluitende methode ken om zin en onzin van elkaar te onderscheiden. Inzicht moet toetsbaar zijn en goedgelovigheid is aan mij niet besteed. Ik onderzoek dus. Het is echter een misverstand dat analyse het enige ingrediënt in mijn benadering zou zijn, of mijn denkvermogen de enige bron van inzicht, ontwikkeling of bewustwording. Daar kom ik later op terug.

Zoals het met veel vragen gaat, zit ook in jouw vraag al een deel van het antwoord besloten. Voor mijn intuïtie wel te verstaan, dat is het enige waarmee ik kan werken. Die is niet altijd juist: ik ben niet onfeilbaar, maar wel de bron van waaruit mijn verstaan van jouw vraag komt.

Je schrijft: “ik ben zeer gedreven in mijn persoonlijke ontwikkeling….”. Wat ik weet van andere mensen die ‘zeer gedreven’ zijn, is dat ze geregeld uit het oog verliezen dat het leven meer bevat dan het onderwerp van de gedrevenheid. Of dat nu postzegels zijn, liefdes, vintage meubels, nog te schrijven boeken, of te schilderen zeegezichten. Daarmee wil ik niets afdoen aan de schoonheid en vervulling van en de noodzaak tot creatie. Die maakt het leven zeer de moeite waard. Blijven doen!!!

Het gaat me er wel om dat die gedrevenheid een zekere eenzijdigheid oproept. Zelfs als het onderwerp persoonlijke ontwikkeling is en ik ken niets verrijkenders dan dat.

Laten we de gedrevenheid en het daarmee verband houdende denken eens wat nader bekijken en dan wil ik me nu er op richten dat deze tegelijkertijd het andere wegdrukt dat er ook toe doet. Immers we kunnen niet alles tegelijk doen. Als we het ene doen, is er geen aandacht over voor het andere. In je vraagstelling licht je toe dat er iets anders is, door je gemis aan “luchtigheid” te benoemen. Daar zit mogelijk een reële en onvervulde behoefte van je.

Wat ik uit eigen ervaring weet is dat ontspanning, pret en spelen op de achtergrond raken als ik druk bezig ben met analyseren, nadenken en overdenken. Ik voel na verloop van tijd de behoefte om “dat andere” op de voorgrond te halen, als ik druk ben in mijn hoofd. Omdat ik zelf ook een voorkeurstand heb voor mentaal werk, weet ik inmiddels ook dat ik actief werk te maken heb van ‘afleiding’. Anders valt mijn creativiteit vanzelf stil. Het is dus voor de voortgang van mijn eigen proces en productie van belang dat ik geregeld afschakel en herbron. Hoe balanceert alledaagse luchtigheid dan het denken?

Veel ‘in het hoofd’, vraagt werk te maken van ‘terug in het lijf’. Er zijn veel manieren om in het lijf te komen, zodat de geest zich ontspant en ruimte krijgt. Ik kan een wandeling gaan maken. Liefst een trage. Een heerlijke maaltijd voor mezelf bereiden. Gevolgd door die genietend op te peuzelen. Ademen. Een rondje golfbaan doen. Ballen wegslaan in kalmte. De afwas laten staan tot morgen. Vrijen: uitgebreid en met alle aandacht die het vrijen bijzonder maakt en mijn zinnen boeit. Mijn tuin van onkruid ontdoen. Een CD van Arvo Pärt op straat vinden. Wind in mijn haar tijdens het fietsen. Kersen plukken vóór de spreeuwen. Het huis van top tot teen schoonmaken. Een massage ondergaan. Een grap delen met vrienden. Een mooi glas bier nemen. Een blouse strijken. Een bellenblaasbel met mijn neus vangen. Een favoriet liedje horen dat ik vergeten was. Op mijn terras de bijen horen in de bloemen van de digitalis. Pistachenoten open maken. Geen yoga (voor mij dan!). Mezelf in een zandkasteel laten vallen. Een rijpe aardbei precies een minuut op mijn tong laten liggen, zonder te bijten. Een hoelahoop pakken en mijn ballen uit mijn broek lachen hoe onhandig ik daarmee ben. Een anekdote ophalen aan een moment waarin ik mijzelf iets compleet idioots heb zien doen. Mezelf uitrekken. Achteruit lopen met mijn ogen dicht. De regen voelen. De liefde verklaren aan een lief. Een eend uit een kluwen visdraad bevrijden. Nog een mooi glas bier nemen. Mijn tranen voelen stromen van ontroering. Een natuurgebied schoonmaken van zwerfafval. Mezelf snijden aan papier. Een zakje macadamianoten delen met een goede vriend(in) die daar dol op is. Op mijn klompen een onbeholpen dansje maken. Een perfecte zaagsnede afleveren. Met een handdoek achter een mug aan, die me uit de slaap houdt. Wijdbeens op een solex zitten en “broem broem” zeggen. Grijnzend een boer laten in gezelschap. Een dansvoorstelling bezoeken. Een doos met aansprekende wijn of op vat gerijpt bier kopen. Mezelf beloven daar over twee dagen iets van te mogen nemen. Een favoriete playlist luisteren. Mijn telefoon uitzetten. Uitgebreid geeuwen. Dingeman van Geenen in de krant lezen bij het opstaan. Weer verrast worden door mijn emoties in “het bloemenduet” uit Lakmé. Lachen naar mezelf in de spiegel. De toiletten schoonmaken en dan voor de eerste keer poepen; op allebei. Een witte boterham met dik boter en pure hagelslag eten. Mijn tong uitsteken naar de weegschaal. Slingers ophangen omdat ik zin heb in een extra verjaardag dit jaar. Een fikkie stoken in de tuin. De tuinslang desnoods vijf keer oprollen, totdat die perfect op de haspel zit. Een spin intact buiten zetten. Deze lijst is eindeloos lang te maken uit je herinnering en groeit aan met elke bewust geleefde dag.

Ik hoop nu dat je met mij ziet, dat luchtigheid bij veel op het oog triviale activiteit kan loskomen en dat elke schijnbaar triviale activiteit diepte in bewustzijn kan bevatten, zonder dat we daar persé analytisch mee bezig hoeven te zijn. Juist door de vanzelve creatie in het moment haar triviale gang te laten gaan en daar met aandacht bij te zijn ontstaan de mooie momenten. Eigenlijk past voor luchtigheid alles dat ons denkers uit ons drukke hoofd haalt. Gerichte persoonlijke ontwikkeling is prima, zolang we ons maar blijven realiseren dat in elk moment persoonlijke ontwikkeling aan de orde kan zijn en dat die niet uitsluitend of zelfs maar in grote mate persé afhankelijk is van analyse, nadenken en overdenken. Alledaagse luchtigheid brengt de noodzakelijke balans voor eenzijdig denken, zodat het denkproces met ons leven verbonden blijft, in plaats van daarvan losgezongen te raken. Luchtigheid te blijven ervaren is niet alleen gezond, omdat het helpt herbronnen, maar tevens noodzakelijk voor verbinding tussen denken en voelen.

Als onze vrienden ons dus vragen om pret met hen te maken, dan is het beter dat te horen, aangezien we nu eenmaal een vertekening hebben in onze manier van kijken vanwege onze gedrevenheid en geneigdheid tot nadenken en overdenken. Weet dat zij ons helpen aan balans en verbinding via nieuwe inspiratie in ogenschijnlijke trivia, net zoals wij hen helpen aan inzicht in wat ons bewuste leven betekenisvol maakt. Al was het maar omdat een juist gebakken wentelteefje met dat verrassende toefje cranberrycompote ook kan leiden tot een moment van innerlijke vrede met een heus bestaand trauma. 

Vrees daarom het doorslaan niet als je borgt te blijven spelen met alomtegenwoordige en mogelijk betekenisvolle trivia, wat er ook gebeurt.

Hartelijke groet,
Jos.

 

Is deze tekst aanleiding voor je om een gesprek aan te gaan, dan kun je op deze pagina een afspraak maken. Als je twijfelt of ik je kan helpen, oriënteer je dan eerst op de rest van mijn site en als de twijfel blijft, stel me jouw vraag dan via de contactpagina. Je krijgt een eerlijk antwoord, of mijn telefoonnummer als de vraag me niet helder is. Tot dan!